سه موج خبری این روزها یعنی ماجرای گم شدن کیت میدلتون، باغ ازگل و آیت الله صدیقی و اختلافات یکتا ناصر و منوچهر هادی نشان دهنده قدرت رسانه در عصر جدید هستند.

به گزارش خبر فوری، «قدرت گیری رسانه» یکی از ویژگی های عصر جدید است.

تنوع رسانه های جمعی و استفاده زیاد شهروندان از آنها به قدرت گرفتن رسانه ها انجامیده است. این قدرت گرفتن روزافزون باعث شده تلاش افراد و گروه ها در مخفی نگاه داشتن یک واقعیت یا حادثه به ناکامی انجامد. این سویه مثبت رسانه است.

قدرت رسانه یک سویه منفی هم دارد.

بسیاری از افراد سعی دارند از طریق موج های خبری و جریانات رسانه ای حاکم بر فضای مجازی، عقیده یا باور خود را بر دیگران تحمیل کنند. آنها رگ خواب کاربران فضای مجازی را می شناسند و می دانند چگونه توجه رسانه ای را به خود جلب کرده و آنها را به سمتی که می خواهند ببرند.

فیلم سینمایی "دختر گمشده" (gone girl) ساخته دیوید فینچر دقیقا چنین وضعیتی را نشان می دهد. در این فیلم، زنی که از وضعیت زندگی اش راضی نیست از طریق جلب توجه رسانه ای و بازی با آنها سعی می کند جلوی خیانت همسرش را گرفته و او را مجبور کند مجددا در کنار او زندگی کند. 

ماجرای گم شدن ملکه آینده بریتانیا

در چند روز اخیر، جریانات فوق کاملا دیده و ردیابی شدند‌.

در میان اخبار پربازدید این چند روز حداقل سه خبر وجود دارند که به خوبی قدرت رسانه را نشان می دهند. در این چند هفته، خبر گم شدن کیت میدلتون (همسر پسر شاه بریتانیا و ملکه آینده آن) در صدر اخبار جنجالی دنیا قرار داشته است (اینجا بخوانید).

میدلتون مدت هاست که از انظار غایب است و شایعات بسیاری در مورد سلامتی او مطرح شده است. باکینگهام نگران اخبار مربوط به ملکه آینده انگلیس و شایعات بود.

به همین دلیل، با یک عکس فیک سعی کرد مدعی شود که میدلتون سالم است و در محافل حضور دارد اما فیک بودن این عکس در شبکه های مجازی منتشر شد و باکینگهام مجبور شد عقب نشینی کرده و معذرت خواهی کند (اینجا بخوانید).

ماجرای کیت میدلتون نشان داد که فضای مجازی و قدرت رسانه ای اش آنقدر زیاد است که می تواند بر باکینگهام پیروز شده و آن را به عقب نشینی وا دارد. در حالیکه رسانه های رسمی سعی داشتند ماجرای غیبت کیت میدلتون را با یک عکس فیک منحل کنند، رسانه های واقعی (فعالان فضای مجازی) جلوی این واقعه را گرفتند.

ماجرای باغ ازگل و آیت الله صدیقی

نمونه مشابهی در ایران نیز رخ داد. این مساله مربوط به باغ ازگل و آیت الله صدیقی، امام جمعه موقت تهران است (اینجا بخوانید).

در اولین روزهایی که یاشار سلطانی در حساب توییتری خود این مساله را افشا کرد، بسیاری از مقامات سیاسی کشور و رسانه های رسمی، آن را بایکوت کردند. تا چند روز در محافل رسمی هیچ بحثی در رابطه با این مساله مطرح نبود. مشخص بود جریان رسانه ای رسمی سعی داشت جلوی باز شدن این ماجرا را بگیرد اما بعد از چند روز، رسانه های مجازی بر آتش این قضیه دمیدند و آن را در سطح کشور مطرح کردند.

در ابتدا تک اکانت هایی در توییتر (ایکس) شروع به بازنشر ماجرای باغ ازگل کردند.

بعد از آن، فعالان مجازی در ایکس و اینستاگرام به این مساله واکنش نشان دادند، سپس نوبت به سایت ها و رسانه های کوچک رسید. محتواهای زیادی در رابطه با این مساله تولید شد و در آخر، همان سیاستمداران و رسانه های رسمی که در ابتدا سعی داشتند ماجرای باغ ازگل را بایکوت کنند، مجبور شدند به این مساله واکنش نشان داده و در رابطه با آن اظهار نظر کنند (اینجا بخوانید).

ماجرای آیت الله صدیقی و باغ ازگل  نشان داد که دیگر قدرت رسانه ای در دست یک یا دو نهاد رسمی سیاسی و رسانه شان نیست. تک حساب های توییتری و اینستاگرامی به مراتب قدرت بیشتری دارند و به راحتی می توانند روایت خود را از یک ماجرا داشته و آن را بر روایت رسانه های رسمی غالب کنند.

ماجرای اختلافات یکتا ناصر و منوچهر هادی

اما سویه منفی قدرت رسانه ای؛ این سویه نیز در این روزها مشهود بود.

ماجرای طلاق و اختلافات یکتا ناصر و منوچهر هادی اخیرا وارد سطح جدیدی شده است. طرفین این اختلافات را وارد اینستاگرام کرده و سعی دارند از فضای مجازی به نفع خود استفاده کنند. اگرچه مدتی پیش اعلام شد این زوج جدا شده اند اما اخیر ناصر با چهره ای گریان در لایو اینستاگرام علیه همسر سابق خود صحبت کرد و مدعی شد هادی دخترش را به زور از او گرفته است (اینجا بخوانید).

این ادعا باعث شد جنگ مجازی تمام عیاری شکل بگیرد و ناصر و هادی در مقابل هم قرار بگیرند.

این اتفاق ما را به یاد فیلم «دختر گمشده» می اندازد. به نظر می رسد در اینجا نیز، دو طرف سعی دارند از طریق تهییج افکار عمومی، دیگری را مجبور به عقب نشینی کرده و از او پوئن بگیرند و این دقیقا مصداق سوء استفاده از قدرت رسانه ای عصر جدید است.